قسمتی از دردِ دل امام زمان (عج) خطاب به جد بزرگوارش حضرت ابا عبدالله الحسین

(علیه السلام)که به نام زیارت عاشورای ناحیه ی مقدسه  امام زمان (عج) معروف است:

..سلام برتو ، من به سوى تو رو آورده ام، وبه رستگارى درپیشگاه توامیدبسته ام،سلام برتو

سلامِ آنکسى که به حُرمتِ توآشنا و در ولایت تو مُخلص و بى ریااست،وبه سببِ محبّت

و ولاى تو به خدا تقرّب جسته، وازدشمنانت بیزاراست،سلام کسیکه قلبش ازمصیبت

تو جریحه دار، و اشکش به هنگام یادتو جارى

است،سلام کسیکه دردناک وغمگین وشیفته وفروتن است، سلام کسیکه اگرباتو درکربلا

مى بود،باجانش دربرابر تیزىِ شمشیرها ازتو محافظت می نمود،و جانش

رابه خاطرتوبدست مرگ مى سپرد، و در رکاب تو جهاد میکرد،وتورابرعلیه ستمکاران

یارى داده،جان وتنومال وفرزندش رافداى تو مى نمود،و جانش فداى جان تو،

و خانواده اش سپربلاىِ اهل بیت تومىگردید،اگرچه زمانه مرابه تأخیر انداخت،

ومُقدَّرات الهى مرا ازیارىِتوبازداشت،ونبودم تا با آنانکه با تو جنگیدند بجنگم و با

کسانیکه با تو دشمنى کردند دشمنی نمایم،(درعوض) صبح وشام برتو گریه میکنم،

و به جاى اشک براىتوخون گریه میکنم، از روى حسرت و تأسّف و افسوس

برمصیبت هائى که برتو واردشد،تا جائى که ازفرط اندوهِ مصیبت، وغم و غصّه از

شدّتِ حزن جان سپارم،گواهى میدهم که تو نماز رابپاداشتى، وزکات دادى،وامر به

معروف کردى، واز منکر و عداوت نَهى نمودى،و اطاعتِ خداکردى و نافرمانى وى ننمودى...